“Kijk, een dartbord!”

Het is heel wat jaren geleden dat ik samen met Laura, mijn ouders en kennissen van mijn ouders op een kermis in de buurt van ons dorp ben geweest.

(…..)

Laura en ik hebben zojuist touwtje getrokken en mogen allebei een prijsje uitzoeken. Ik vind het altijd lastig om te kiezen: zo veel leuke dingen om te ‘winnen!’ Mijn vader besluit om een handje te helpen. Thuis hebben we op de koelkast een magnetisch dartbordje, waarbij ik regelmatig pijltjes gooi. En dan vind ik het heel leuk om alle punten steeds bij elkaar op te tellen. Toch is zo’n magnetisch bordje niet alles: de pijltjes vallen regelmatig van hun positie af. Enthousiast roept mijn vader dan ook: “kijk Dorinde, daar hangt een dartbord! Daar kunnen we verder mee oefenen.” Ik twijfel en kijk nog eens naar alle prijsjes. “Nee.” Zeg ik beslist. “Ik wil handboeien.”

Achteraf voelde ik me een beetje schuldig: zo veel leuker om samen met mijn vader te oefenen met darten en rekenen dan het steeds maar opnieuw gevangen nemen van handen. Later is het gelukkig toch nog goed gekomen: geen politieagent, maar een wiskunde docent ;-).

Volg:
Share:

3 Reacties

  1. Gerdiemar
    27 februari 2019 / 8:59 am

    O ja, ik herinner me ze nog, jouw handboeien. En maar boeien, ieder moest eraan geloven, en ieder speelde natuurlijk mee. Nu ‘boei’ je op andere wijze: je cursisten. Hoop dat die ook allemaal ‘meespelen’!

  2. CL
    27 februari 2019 / 6:11 pm

    Boeiend verhaal en mooi dat de boeien niet bleven boeien en dat je de pijl in een betere roos hebt gegooid! Laat de roos maar lang bloeien en je pupillen met cijferkunsten opgroeien…

  3. C L
    27 februari 2019 / 6:37 pm

    Boeiend verhaal en mooi dat de boeien niet bleven boeien en dat je de pijl in een betere roos hebt gegooid! Laat de roos maar lang bloeien en je pupillen met cijferkunsten opgroeien…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge