Voor onze transfer naar het kleine eilandje Nusa Lembongan worden we om 10.30 opgehaald bij een grote supermarkt in Ubud. Om 10.33 verschijnt ons busje (ze zijn hier altijd goed op tijd, heel fijn!) die ons naar Sanur brengt waar de boot vertrekt.
“Where do you stay in Nusa?” We zijn inmiddels in Sanur en noemen de naam van ons hotel. Mijn vriend krijgt vervolgens heel praktisch een sticker op zijn shirt geplakt. Makkelijk bij het inschepen straks, haha. Ik krijg er geen eentje, dus je begrijpt dat ik mijn vriend goed in de gaten hou. Er staan heel wat boten te wachten, de een gaat naar Lombok, een ander naar de Gili eilanden. De mannen aan de kust regelen de koffers. Alsof het niets is, dragen ze wel drie koffers tegelijk naar een bootje. Respect. Ik ben blij dat ik een korte broek aan heb; om de boot op te komen moeten we een klein stukje door de zee lopen. Sommige toeristen hebben wel een lange broek aan, komisch om te zien. Maar goed, het is ook maar 30 graden, geef ze eens ongelijk.
Ons hotel in Nusa Lembongan is heerlijk. Voor het eerst deze reis hebben we een buitendouche. Nou, dat is een feestje hoor! Ik zou er thuis ook wel zo eentje willen, maar Nederland is er nét niet geschikt voor. Je zou er bijna voor emigreren.
We zitten vlakbij “mushroom beach” en gaan daar ook direct na de lunch naartoe. De zee is prachtig blauw en het zand is bijna wit, echt een plaatje :). Dit eiland is heel erg geschikt om even uit te rusten na al dat gereis en ik ben dan ook heel blij dat we dit geboekt hebben! Er is niet onwijs veel te doen op het eiland, maar dat is juist wel even lekker.
De volgende dag rijd ik voor het eerst op een scooter. Honderd meter, m’n vriend doet de rest, maar toch! Ik voelde me best een beetje stoer, totdat ik bij het afstappen zag dat ik die héle weg (heerlijk om af en toe een klein beetje te overdrijven) met m’n knipperlicht naar rechts aan heb gereden. Het was een rechte, doodlopende weg. Ok, toch iets minder stoer dan.
Die avond eten we vroeg, met als voordeel dat we een prachtige zonsondergang op het strand als decor hebben. De zon gaat hier om 18.15 onder, op Java zelfs al om 17.15 vanwege het tijdsverschil. Ik heb geloof ik nog niet veel geschreven over wat we zoal eten deze reis (veel rijst – ja echt – , curry, gado-gado, tempeh, tofu en kip). Daarnaast hadden we vanavond zo’n onwijs lekker toetje gegeten, een chocoladetaartje die gewoon helemaal klopte. Ja. Ik vond het dan ook geen enkel probleem dat hij eigenlijk net wat te groot was.
De dag erna gaan we snorkelen! De zon schijnt volop. “Ik hou mijn shirt denk ik aan hoor”, aldus mijn vriend. Ik vind het een zeer wijze opmerking en besluit om dat ook te doen. Vanaf het strand varen we naar de eerste snorkelplek. Onze ‘schipper’ is een vrolijke tandeloze man die minstens 90 jaar oud is. Hij draagt een stoer hoedje dat lijkt op een omgekeerde pan. Na een half uurtje varen op de woeste zee (doodeng) komen we op een plek waar we Manta roggen zien (bijna net zo eng). De beste man spreekt geen woord Engels, maar met gebaren komen we een heel eind! Wel iets te laat, voordat we goed en wel het water in zijn geplonst, is de rog alweer weg. Vind ik niet heel erg, trouwens. Omdat de zon ineens achter de wolken verdwenen was, doet m’n vriend z’n shirt toch wel uit. Ook dit vind ik een heel wijs besluit en doe hetzelfde (waarom, waarom?!). We varen verder naar de tweede snorkelplek. Wauw! Dit is echt prachtig! Niks geen enge roggen, gewoon kleine mooie vissen en onwijs mooi koraal. We blijven dan ook lekker lang dobberen. Ah, daar is het zonnetje weer, lekker! (…).
Na drie nachten op dit mooie eiland, varen we terug naar Sanur. We hebben nog drie nachten Seminyak (Bali) in het vooruitzicht!
Terwijl ik dit typ is het twee dagen na het snorkelen. Ik zit in een vrij ongemakkelijke houding, zodat mijn rug geen andere voorwerpen hoeft aan te raken. Ook mijn vriend is niet gespaard gebleven. En we waren zo goed bezig met smeren deze vakantie! De buitendouche was ineens een stuk minder aangenaam, hihi. Toch was het snorkelen een fantastische ervaring waar ik met veel plezier naar terug kijk :).
Alleen al kijken naar de foto boven je verslag geeft het optimaal exotisch romantische vakantiegevoel. De Noordzee bij Egmond met zicht op de windmolens valt daarbij in het niet….doch die verbrande ruggen van jullie zijn minder romantisch, au!
Gaat het inmiddels weer? Nog een paar dagen—buit ze uit en pluk ze!