Sorry, maar niets komt overeen met je zoekopdracht. Probeer opnieuw met andere zoekwoorden.

Voor een anekdoteblog is het altijd belangrijk om de oren open te hebben staan. Inmiddels hebben wij de meeste grappige situaties uit het verleden op de één of andere manier wel in onze blog verteld. Zo dacht ik dat ook van deze (mini)-anekdote. Beverig typte ik een woord in bij de zoekbalk, maar blijkbaar gaf dit geen resultaat. Yeah!

Het gevoel “ik kan hier een blog over schrijven!” Is vergelijkbaar met: “yes ik had een 8 voor mijn proefwerk!” Tenminste, als ik de reacties van mijn leerlingen van vanmiddag vergelijk met mijn hoera-kreetje na mijn gefaalde zoekactie. Ook een goede vergelijking: “het is weekend!” Of: “we hebben wel €7,50 gewonnen met ons staatslot!”

Vive le zoekbalk dus. Met het woordje “bonsoir”, dat ik blijkbaar nog nooit in een blog heb verwerkt. Over het verhaal van mijn leerling, die tijdens de eerste les Frans aan mij vroeg hoe je “goedenavond” zegt in het Frans. Deze vraag  stelde hij me nadat ik de klas het woord “bonjour” grondig heb laten analyseren. Waarbij ik dus schattige opmerkingen hoorde als: “grappig, je zegt dus echt goede-dag. Nooit over nagedacht!”

Ik vertelde hem dat avond “soir” betekent, dus dat hij daar zelf z’n conclusies maar moet aanhangen.

Sindsdien scandeert hij steevast “bonsoir” zodra hij me ziet. Zelfs nu ik hem geen les meer geef. Zo ook vanmorgen. Ondanks zijn kleine lengte zag ik hem al aan komen lopen. Het was het eerste uur, nog vroeg in de ochtend. Precies op het moment dat hij mij passeerde, werd hij ingehaald door twee andere kleine leerlingen. Omdat ik zijn hoofd niet meer zag, stak zijn hand op en zwaaide hard: “bonsoir!!!” Ik zag gewoon denkwolkjes boven de andere leerlingen, hahaha.

Door deze jongen heb ik chronisch een jetlag op school, maar vrolijk word ik er absoluut van.

Het is nu 23:18, bedtijd voor mij. Rest mij één ding om te zeggen:

Bonne nuit!! Ha, nu heb jij een jetlag hè? 😉