Samen met mijn zus en mijn moeder zit ik in een knus ontbijthuisje aan het strand, ter ere van mama’s verjaardag. Het is reuze gezellig en we zijn lekker aan het bijpraten. Voordat de serveerster de menukaarten heeft gebracht, legt mijn moeder een foldertje van een Turks restaurant voor ons neer. “Ik weet dat het nog een beetje vroeg is, maar vanavond gaan we hier eten bestellen en dan kunnen jullie alvast een gerecht uitkiezen! Geef het straks maar door in een berichtje.” We stoppen het foldertje in de tas en bestellen ons ontbijt.
Het is een heerlijke ochtend: zeker voor herhaling vatbaar! “Tot vanavond!” zeggen we na afloop tegen elkaar, wanneer we ieder weer richting ons eigen huis vertrekken.
In de middag bestudeer ik het foldertje. Ik heb wel zin in een gevulde aubergine! Ik open onze familie groepsapp en geef door dat ik nummertje 38 wil. Zo geeft iedereen zijn nummer door, zodat het eten straks besteld en gehaald kan worden.
Flinke tassen staan er die avond op tafel. Dat wordt smullen! We openen de tassen en zien direct dat er een pizzadoos tussenzit. “Voor wie is de pizza?” We kijken elkaar aan. “Niet voor mij hoor, ik heb een gevulde aubergine! – Nee, ook niet voor mij. Ik heb een Turkse pizza besteld, maar niet eentje met salami!” Vreemd. Snel pakken we de andere doosjes uit. De één na de andere mysterieuze maaltijd verschijnt op tafel. Nou ja zeg! “Ze hebben de verkeerde bestelling meegegeven!” Is direct al de conclusie. “Nee, dat kan niet! Ik heb nog samen met de ober de nummertjes gecontroleerd. Tweemaal nummer 38, jij wilde nummer 28…”
Verward kijken we naar de grote en kleine kapsalon, de rijst met kip, de baklava en naar de mysterieuze vleesrolletjes. “Ja of… ze hebben de menukaart aangepast.” Stilte. “We hebben gewoon de verkeerde gerechten besteld.”
HAHAHAHA.
En een feestmaal dat het uiteindelijk was! Een verjaardagsdiner om niet gauw meer te vergeten.
