Samen met mijn vriend ben ik bij een cabaretvoorstelling van Paulien Cornelisse. Aanrader! Voorafgaand aan de voorstelling, maar ook tijdens en na afloop, schieten er een aantal (herkenbare?) gedachten en vragen door mijn hoofd. Ik zet ze op een rijtje!
Voorafgaand aan de show
– Oh, dit was niet de meest efficiënte route naar onze plekken haha.
– Shit, volgens mij moet ik nieuwe lenzen halen.
– Kunnen we vanaf deze plek het podium op geroepen worden?
– Hopelijk blijven de plekken voor ons leeg!
– Er zal maar iemand met een hanenkam voor je gaan zitten, haha. Zou je dat van tevoren bij je reservering aan moeten geven, zodat je een plekje achterin krijgt?
– Oh gelukkig, het is een kleine mevrouw die voor ons zit :-).
– Hoezo staat er een groentekas op het podium?
Tijdens de show
– Wat een wiebelkont, die buurvrouw van mij.
– Zou Beatrix in de zaal zitten?
– Iemand in de zaal heeft een heel leuk lachje, haha.
– Nu durf ik zelf niet te wiebelen.
Na afloop
– Hoezo moeten artiesten eigenlijk drie keer opnieuw het podium opkomen bij het einde van de voorstelling?
– Zouden er ook voorstellingen zijn waar niemand op het eind gaat staan om te applaudisseren? Ook lullig.
– “Had jij nou het kaartje van de garderobe?!”
Leuk en op sommige punten ook heel herkenbaar lijstje, vooral van dat drie keer het podium oplopen. Waarom eigenlijk?!
Wat gaaf trouwens dat je naar Paulien Cornelisse bent geweest. Ik vind haar shows, die ik tot nu toe alleen op tv heb gezien, altijd zo grappig.
Romy schrijft over.. Social media | Hoe ik soms maar wat aanklungel!
Originele weergave van avondje uit, hi hi, en maar niet aan de weet komen hoe inhoudelijk leuk Paulien Cornelisse is…
Haha zo herkenbaar weer! Vooral het wiebelkont stukje. Ik kan mij er ook aan ergeren en mij daarna continu druk maken of ik niet teveel beweeg.
Larissa schrijft over.. Begonnen met motorrijlessen!