De laatste lesdag. Alle toetsen zijn gemaakt en alle stof is behandeld. Ik besluit om tijdens de laatste les een film te gaan kijken met mijn leerlingen. Omdat ik bij een andere klas zelf een film had uitgekozen en deze niet bij iedereen in de smaak viel, laat ik de leerlingen nu zelf een film uitkiezen. Ondanks dat bijna alle leerlingen een fantastische 50 minuten beleven, ben ik toch wel erg blij dat er geen leidinggevende langsloopt en even naar binnen gluurt. New kids is nou niet bepaald een didactisch verantwoorde film.
Na een half uur zie ik een meisje wanhopig naar me kijken. Ik loop naar haar toe. “Mevrouw, dit zijn echt de ergste 50 minuten uit mijn leven.” Ik schiet in de lach en kan haar geen ongelijk geven. “Wil je anders een kleurplaat?” Ze moet een beetje lachen, maar knikt toch dankbaar.
(10 minuten later)
Een mooi gezicht. Waar de jongens brullen van het lachen om de veel te foute film, zijn alle meiden ijverig aan het kleuren.
Oh ja, die filmuurtjes op de middelbare school kan ik me ook nog voor de geest halen. Altijd leuk! Maar bij New Kids zou ik toch ook liever voor een kleurplaat gaan, vrees ik 😉
Romy schrijft over.. 6 tips om minder te twijfelen aan jezelf
Haha ja same here. Er zaten gelukkig voornamelijk jongens in de klas.
Ken New Kids niet, maar dan waren het vast de jongens die die film kozen?
Zo lief…alle meisjes aan het kleuren, zie het zó voor me!
Laatste schoolloodjes?
ah iemand was me voor ik wilde ook laatste schoolpotloodjes zeggen! Moet eer lijk bekennen dat dat de dagen waren dat ik al niet meer ging. Was zelfs al eens met de familie op vakantie. Rapport haalde ik in het schooljaar erna wel op.
Haha leuke woordspeling!