Weekendje Ameland – Vriendinnenweekend! (Deel 1)

De dertigers (to be).

Afgelopen weekend zijn we ter ere van Ilja’s 30e verjaardag met vriendinnen een weekendje naar Ameland geweest. In juli (tijdens het vrijgezellenfeest van Sonja) ontstond het idee om voor onze 30e verjaardagen naar alle waddeneilanden te gaan, leuk!

(…)

Het is vrijdag en rond half 3 begin ik met mijn ophaalrondje. Een paar meiden haal ik vanaf hun huis op, ik pik iemand op van het station en ik rijd zelfs langs een ophaalpunt langs de snelweg. Taxi Laura, van alle markten thuis hoor ;). Vanaf kwart over drie rijden we met z’n vijven richting Holwerd. Ilja komt van een andere kant en heeft vooraf van ons te horen gekregen hoe laat ze daar moet zijn. We zijn heel benieuwd hoe Ilja dit verrassingsweekend gaat vinden!

Op de afsluitdijk is het lekker druk met alle wegwerkzaamheden en we twijfelen of we nog gaan stoppen voor een plaspauze. Sonja spreekt een spraakopname in voor Ilja: “we gaan straks bij het eerstvolgende tankstation plassen!” Het tankstation komt echter maar niet en dat is dan even het grootste probleem op de wereld… gaan we wel of niet plassen? 😉 Uiteindelijk ontvangt Ilja van ons de geluidsopname dat we toch maar doorkarren, hahaha. Lekker chaotisch weer allemaal.

Na vijven arriveren we in Holwerd en Ilja komt ook al snel aanlopen met haar spullen. Ze houdt haar karaokeset onder haar arm, die heeft ze keurig volgens onze paklijst meegenomen, hihi. De boot gaat om 6 uur en we eten wat lekkere snackjes. Ook bestellen we onderweg vast pizza’s voor vanavond, gezellig!

Na zo’n 50 minuten varen komen we aan op Ameland, waar alle bussen en taxi’s ons al staan op te wachten. (Reminder voor mezelf: ik moet een nieuwe OV-kaart aanvragen, hij was verlopen.. oeps!) Gelukkig kunnen we in de bus nog een kaartje kopen. We hoeven maar kort met de bus en rijden naar het dorpje Buren. We checken in in onze gezellige stacaravan en eten van onze lekkere pizza’s (en pasta). Daarna is het tijd om bedden op te maken. Helaas ontdek ik dat er een vieze (rode!) vlek op mijn beddengoed zit, ieuw. Gelukkig kunnen we in de stacaravan hiernaast nog een extra linnenpakket ophalen.

‘s Avonds is het tijd voor een heuze workshop! Sonja heeft alles geregeld en we gaan zelf linnen tasjes versieren. De leukste sjablonen (ruimtethema, groente, fruit, insecten, dino’s) en gekleurde stiften worden op tafel gelegd en we gaan lekker aan de gang. Het klinkt ontzettend kneuterig en eh.. dat was het ook, maar héérlijk ;). Zelf maak ik een groentetasje (met een wortel, aubergine en een tomaat. Een blauwe tomaat weliswaar, want er was geen rood haha).

Tijdens het knutselen, kletsen we tot laat en we gaan vrij laat naar bed. We besluiten dat we de volgende ochtend verse broodjes gaan halen bij de campingwinkel, vakantiegevoel hoor! Ik slaap met Dor op de kamer en we slapen vrij snel. In de andere kamers schijnt het nog tot laat gezellig geweest te zijn, haha. Heerlijk, zo’n weekendje met z’n allen!

Wordt vervolgd!

Practice makes perfect

Op school is inmiddels bekend dat ik zwanger ben (het wordt ook steeds moeilijker verbergen als ik dat nog had gewild, haha). Een collega van mij is ongeveer 11 weken verder dan ik en dat is ideaal: alle verhalen kunnen gedeeld worden!

Inmiddels heeft zij al een kinderwagen geregeld en die is ook al in huis. We appen wat over en weer en ze zegt dat ze eigenlijk al gewoon even een rondje voor de leuk wil gaan lopen. “Even oefenen in de supermarkt met de draaicirkel.” We komen tot de conclusie dat er dan wel even een L (van leswagen) opgeplakt moet worden, zodat je schaamteloos je gang kan gaan, haha.

Die L kan overigens ook voor meer dingen ingezet worden: vaders die op “stage gaan” om te kijken hoe een bevalbad opgezet moet worden. T-shirt met een L erop, klaaar. Of bij een zwangerschapscursus tijdens het oefenen met puffen. Ik ga meteen kijken of ik ergens een L kan scoren ;).

Awkward to the max

Afgelopen weekend waren we met vriendinnen een heerlijk weekend naar Ameland. Donderdag zal ik daar in de blog uitgebreid over schrijven!

Op Ameland heb ik met Dor afgesproken dat ik nog iets van haar zou lenen. Na een wandeling, rijden we eerst nog even langs haar huis voordat ze me thuis afzet. Ze parkeert haar auto nonchalant met haar neus half in een soort inrit, tussen verschillende kliko’s die al langs de weg staan. “Ben zo terug!”

Jahoor. Precies op het moment dat Dorinde naar binnen is verdwenen, komt er een vrouw met haar kliko aanrollen. Ik zit op de passagiersstoel en zit dus op 10 cm van de plek waar ze nu haar kliko langs de auto aan het wurmen is. Ik voel haar “wat doe je, idioot?!”-blik op mij branden, maar ik kijk heel overdreven over mijn schouder om te kijken of Dor al weer terug komt.

De vrouw is zo’n 20 seconden bezig en ik maak nog altijd geen oogcontact. (Op de een of andere manier voel ik dat ik het nu niet goed kan uitleggen, op de manier waarop ze haar lichaamstaal uitstraalt). Op een gegeven moment zie ik dat het haar gelukt is om haar kliko goed neer te zetten en ze beent stevig weg. Op dat moment komt Dorinde naar buiten en ik zie aan haar hoofd dat ze bijna in de lach schiet. Wanneer ze weer naast me zit, gieren we het uit.

Die kliko’s zijn (naast poep natuurlijk) nog altijd zó inspirerend! Hahaha.

Lekker wapperen door de poep

Het is lekker zonnig wanneer ik in de auto stap om richting werk te gaan. Zonnebril op, tas op de bijrijdersstoel, gordel vast, go!

Gatver, op de voorruit zit een enorme klodder vogelpoep. En het zit ook lekker in mijn zicht, top. Alsof ze het erom doen ;-).

Ik sproei met ruitenwisservloeistof en bedenk me nét iets te laat dat ik dat beter niet had kunnen doen. De vloeistof is op, waardoor die ruitenwissers lekker door de poep heen wapperen. Door het zonlicht wordt de nieuwe waas prachtig verlicht. Het is absoluut niet gevaarlijk, wel een beetje onsmakelijk. Het is dat ik geen tijd heb om even te stoppen om de vloeistof alsnog bij te vullen, anders had ik dat nog wel even gedaan. 

Nu, een paar dagen later blinkt de voorruit weer. Thomas heeft hem bijgevuld, ideaaal! ;-).

It’s that time of the year, onderhandelen en Eftelingritjes – mini-anekdotes

1 – Afgelopen maandag, onderweg naar de Efteling: “grappig, je ziet op maandag echt niémand met z’n tweetjes in de auto zitten..” Op dat moment werden we heel droog ingehaald door een lesauto. #pfff

2 – Op de terugweg zag ik vandaag op een matrixbord “rijd mono!” De mono letters stonden echter verkeerd onder elkaar, waardoor het er héél dronken uitzag en ik juist heel erg afgeleid raakte van dit bord. #misplaatst

3 – Ons neefje (10 jaar) is een échte onderhandelaar. Zijn hoofd was kortgeschoren en dat wilden wij tijdens het familiediner allemaal even voelen. “Kost 25 cent!” Hij ging uiteindelijk met zo’n €1,50 naar huis, haha.

4 – Het eerste Kerstliedje is een feit hoor, heeeeeerlijk. #Drivinghomeforchristmas #lalalala

5 – Keihard kakelende geluiden maken wanneer je Expeditie Robinson live op tv ziet, maar je het begin nog moet kijken. #wilgeenspoilerszien! #kukelekuulalalalala