Neverdullmoments

Een interessant fenomeen

Vandaag is het 30 april, de dag van de vergistoeristen. Ik vind het zo’n aandoenlijk iets: elk jaar komen er weer buitenlandse toeristen naar Nederland (voornamelijk Amsterdam) om daar Koninginnedag te vieren. Tja, dat bestaat al een tijdje niet meer. Sinds 2014 vieren we de verjaardag van de koning en niet meer van de koningin. Wist je trouwens dat Beatrix op 31 januari jarig is? We vierden dus eigenlijk de verjaardag van Juliana. Ik wist het ergens wel, maar ik vond het van de week toch wel grappig om dit feitje weer te horen ;).

Goed, terug naar de vergistoeristen! Het zal je maar overkomen. Loop je daar, uitgedost in je oranje pak waar je op een normale dag écht niet mee wegkomt. Je vergeelde reisgidsje flink boos aankijkend omdat hij je oude informatie heeft verstrekt. Jezelf vervloekend: waarom heb ik dit ook alweer niet op internet opgezocht?!

In 2014 wemelde het van de vergistoeristen (en werden daar speciale “missed the boat” feesten voor georganiseerd!), inmiddels wordt dat elk jaar minder. (De reisgidsjes ook, gok ik…).

Hoewel ik het aan de ene kant heel intrigerend vind, vind ik het ergens ook wel sneu. Het zal maar op je bucketlist hebben gestaan. Toch vind ik het ook wel iets dat mij zou overkomen ;). Dit inspireerde mij om eens na te denken over soortgelijke (meer realistische en haalbare) mogelijke fails (ja, waar ga ik heen?!) die ons zomaar zouden kunnen overkomen.

1. Wanneer je altijd rokjes aan hebt, maar je juist op rokjesdag hebt besloten om een broek aan te trekken.

2. Met hartkloppingen in de auto onderweg naar Schiphol je tas doorspitten omdat je mogelijk je paspoort bent vergeten en dan weer helemaal terug zou moeten.

3. Wanneer je al een maand lang twijfelt om een iets te dure jas te kopen. Wanneer je dan eindelijk de knoop hebt doorgehakt, blijkt hij uit het assortiment te zijn.

4. Of: wil je je pannenzegels inleveren bij de Jumbo… zijn de pannen op!

5: *Drama muziek* DE ALLERERGSTE, VOEL JE HEM AL AANKOMEN?! Wanneer je in de Efteling bent en je favoriete attractie dicht is omdat er onderhoud wordt gepleegd.

Goh, ik word er bijna treurig van: dat was niet de bedoeling! Misschien trek ik vandaag maar gewoon lekker oranje aan. Proost op de vergistoeristen! Denken jullie vandaag even aan ze?

Vriendelijke buren

Thomas is de voorkant van het huis aan het schilderen. We gaan van beige met groen naar wit met donkerblauw. Stukken beter! Het is heerlijk weer, dus ik besluit om gezellig in de voortuin te gaan zitten. Omdat we aan de voorkant geen stoelen of bankje hebben, loop ik naar de achtertuin om een stoel op te halen. Ik besluit om even om te lopen, omdat ik anders het risico loop om met de mooie nieuwe stoel tegen de natte verf aan te botsen.

Ons huis zit ongeveer halverwege in het rijtje, dus het is een ‘redelijke’ wandeling van de achterkant naar de voorkant. Terwijl ik met de stoel aan het sjouwen ben, komen twee mensen op me af. “Dag! En hoe bevalt het nou hier? En moeten jullie nog veel doen? Er is al veel gebeurd he?” Terwijl ik verder zeul met de stoel, beantwoord ik de vragen van dit vriendelijke stel. Ik leg uit dat er al heel wat gebeurd is, maar dat er nog genoeg kleine dingen gedaan moeten worden. “Ach lieve kind, dat komt vanzelf. Je zal vast wel gezien hebben hoe het bij ons is, maar wij wonen hier natuurlijk al 35 jaar. Nou, dag hoor! En succes! Ik zeg de vriendelijke mensen gedag, ook omdat we inmiddels bij de voorkant van ons huis zijn beland.

”Wie waren dat?” Vraagt Thomas belangstellend, ondertussen ijverig doorschilderend. “Géén idee! Maar ze spraken alsof ik uiteraard wist wie ze waren.”

En zo ben ik de afgelopen dagen iets vaker naar zolder gelopen om een buurtonderzoek te doen. En met succes! Het zijn de buren van de buren van onze achterburen. Weer een mysterie uit het leven geholpen  🙂

Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #100

Jaaa, 1000 tweets op de blog! Hoeveel heb jij er gelezen denk je? 😉

1. Ja lieve driekwartsbroek, mag je na een jaar eindelijk die kast weer uit… Word je gebombardeerd met vieze kinderhandjes, snot en tomatensoep. Ik ga je morgen wassen, beloofd! (Laura)

2. Wat is het toch heerlijk wanneer de zonnebrandcrème naast je dagelijkse make-up staat. #zon #alweer (Laura)

3. Mijn nieuwe hobby is dus borduren, maar het is toch wel een dingetje om dit ‘s avonds met de gordijnen open en het licht aan vol in het zicht te doen. Toch deed ik het gisteravond maar wel, want ik wilde de regen zien 😉 #tochniemandopstraat #lekkertuttig #heerlijk (Laura)

4. Van die zwagers die keihard gaan lachen wanneer je een jurkje aan je zus showt. Er dan gelukkig achterkomen dat hij niet naar het jurkje, maar naar je benen kijkt. Ja, oké, snap ik! #wittebenenpuntnl (Laura)

5. Dat was nou weer net niet de bedoeling. #tompouce #helftopdegrondgevallen #noooh (Dorinde)

6. Bij de kassa op de eerste verdieping. “Heeft u gezien dat de tweede sportbh voor de halve prijs is?” #rentweernaarbeneden #hijgendweerboven #ikhadhembetermeteenaankunnentrekken #sporten (Dorinde)

7. Dit zijn wel de betere wandelingen. #nadrieminutenweernaarbinnen #plensbui #voortaanevenopbuienradarkijken (Dorinde)

8. Laura aan het borduren? Dan ga ik dieren maken van vouwblaadjes. #enwemoetennogeenweek #vakantie #heerlijk #nostalgie (Dorinde)

9. Laura is -terecht!- onder de indruk van een kaasbitterbal. De camera van haar telefoon iets minder. #overalkaas #telefoonvielindebitterbal (Dorinde)

10. Dit is onze 1000e tweet op de blog! Om dit te vieren hebben we een winactie op Facebook opgezet. Doe mee en maak kans op een taartje! (Laura en Dorinde)

Omslachtigheid rondom ons harige patiëntje

Disclaimer: mocht je weinig tijd hebben / geen zin hebben om dit hele verhaal te lezen: de laatste alinea’s volstaan in principe ook 😉

Inmiddels weten de meesten van jullie wel dat Daan en ik twee katten hebben: James en Darcy. Het zijn twee schatjes van katjes en ze hebben allebei hun eigen karakter en eigenschappen. Waar James nóóit wat mankeert, heeft Darcy helaas zo zijn mankementjes. Als kitten heeft hij al vroeg een operatie moeten ondergaan omdat hij een navelbreuk (een soort zwelling bij de navel) had. Een paar jaar geleden heeft hij zijn pootje gebroken bij een sprong van driehoog. Later kreeg hij last van blaasgruis, waardoor hij moeite had met plassen. Gossie! Alles is gelukkig weer opgelost door onze aardige dierenarts. Wel besloten we na een tijdje om speciaal voor Darcy maar een kattenverzekering af te sluiten ;).

Afgelopen december bleek dit ook handig te zijn, omdat hij last had met ademen. (Stond nog niet afgevinkt op de bingokaart, kom maar door!) We hebben dit met een injectie, pijnstilling en antibioticum weer kunnen oplossen. Fijn! Waarschijnlijk een irritatie in de luchtweg door een te lang grassprietje, arm katje toch. Gelukkig was dit gauw weer opgelost. En maar mailen met die verzekering.

Vorige week vrijdag was het helaas weer raak: we hoorden hem ‘s avonds hijgen, zagen hem zwaar ademhalen en soms proesten. Symptomen die we herkenden van de vorige keer. “Zullen we morgen naar de dierenarts om dezelfde medicijnen op te halen? – Het is dan wel zaterdag hè, we kunnen dan beter even naar de dierenarts van Ranzijn rijden, zij zijn om 9 uur open.”

Zo gezegd, zo gedaan. De volgende ochtend staan we om 09:00 bij Ranzijn. “We kunnen u helaas de antibioticum niet zomaar als herhaalrecept meegeven zonder dat we uw kat gezien hebben. Voor hetzelfde geldt is er iets anders aan de hand.” Okee, klinkt logisch. “We kunnen om 11:00 een consult inplannen, komt u dan terug met Darcy?” We besluiten om de afspraak maar te maken. Een benauwd katje is ook niet alles, dan maar even heen en weer.

Waneer we in de auto naar huis zitten (zo’n 20-25 minuten rijden van de Ranzijn), krijgt Daan een ingeving. “Hoe laat gaat onze dierenarts open? – om 11.00. – O, laten we daar dan heen gaan!” Ik bel de afspraak bij Ranzijn weer af en leg uit dat we nu net zo goed naar onze eigen dierenarts (op zo’n 10-15 minuten rijden) kunnen gaan.

Om 11:00 staan we met Darcy bij onze dierenarts. “Heeft u een afspraak gemaakt? De arts is vanmiddag pas aanwezig vanaf 1 uur.” Ahhhh, arme Darcy. En wat suf dat we dit niet hebben opgezocht. Van de vorige keer konden we ons herinneren dat we op zaterdag vrij snel konden doorlopen, oeps. We overleggen met de assistent en ze besluit ons om alvast de ontstekingsremmer/pijnstiller van de afgelopen keer mee te geven. “Kijkt u het maar even aan. Als het vanmiddag niet verbetert, kunt u altijd nog op het spreekuur langskomen.” Top!

Thuis snoept Darcy van de medicijnen en hij lijkt al wat meer op zichzelf. Het gehijg en geproest heeft niet meer doorgezet en hij lijkt al een stuk minder benauwd. Waarschijnlijk is dit genoeg. We gaan met een gerust hart naar een verjaardag. Wel besluiten we om op tijd weer terug te keren, zodat we kunnen inschatten of we opnieuw met hem naar de dierenarts moeten.

Uiteindelijk valt het alles mee, smikkelt hij van zijn eten en ligt hij tevreden in zijn puzzeldoos (tja) te slapen. Mooi, die doet het weer.

De volgende dag is het Eerste paasdag en Darcy ‘smult’ opnieuw van zijn pijnstiller. James kijkt ons vragend aan, maar die krijgt echt alleen maar brokjes, haha. We gaan richting Dorinde om daar te brunchen (zie deze blog) en rond half drie kom ik weer thuis. Onze volgende afspraak staat om 15:00 en ik besluit om de katjes een lekker zakje te geven. Darcy kijkt wat sip naar het eten en begint dan ineens heel zwaar te ademen. Vervolgens kruipt hij onder de bank. Oei, dat is geen goed teken. Ik overleg met Daan en we besluiten dat we toch de dierenarts maar moeten bellen. Gelukkig kan ik direct terecht.

“Hij heeft misschien astma.” AHHH gossie. “Als dat het geval is, moeten we u ook gaan leren om te helpen met speciale kattenpuffers.” Ahhh dat zou wel echt sneu zijn. “Om dit vast te stellen, kunnen we dinsdag een röntgenfoto van Darcy maken. Voor nu geef ik u dezelfde antibiotica als de vorige keer mee en geef ik hem een injectie voor de mogelijke luchtweginfectie. Dinsdag zien we elkaar terug voor de foto!”

Op dinsdag gaat Dorinde gezellig mee en Darcy laat zich vrij oké (een klein beetje gemiauw toen hij op z’n rug lag ;)) op de foto zetten. “Wat is hij schattig!” Op de foto blijkt dat hij toch wat afwijkingen in zijn longetjes heeft. Dit kan vier dingen betekenen: een longontsteking, astma, iets met zijn hart of longworm. Longworm, ik wist ook niet dat dat bestond! “Om dit uit te sluiten, moeten jullie de komende dagen …….”

Hahaha. Elke keer bij het openen van de koelkast vergat ik even dat we dit moesten doen en schrok ik steeds opnieuw van ‘het’ potje. Drie dagen lang cadeautjes opvangen van Darcy. Oftewel:

  • James steeds in een aparte ruimte van Darcy neerzetten wanneer wij niet thuis zijn
  • Wanneer de jongens wel samen beneden zijn, elke keer naar de kattenbak racen bij het horen van gegraaf: is het Darcy?
  • “DAAN! DARCY ZIT OP DE KATTENBAK!!!!”
  • “LAATMAAR, HIJ HEEFT ALLEEN MAAR GEPLAST”
  • In de ochtend vol spanning (à la eieren zoeken) in de kattenbak kijken: “ja, er ligt iets in!!”
  • Schrapen maar
  • Alles voor je kind.

Over een paar dagen horen we de uitslag. Hopelijk valt het alles mee! 🙂

De webshop

De laatste tijd ben ik steeds meer fan van online winkelen. Ideaal, hoe je dan alle filters aan kunt zetten over de maat, kleur, materiaal etc. Als dat nou in een fysieke winkel kon… Er zitten echter ook nadelen aan het online winkelen! Sowieso is het voor de dorpen en steden veel beter als mensen naar de winkel blijven komen. Als de mensen wegblijven, zullen ze de winkels immers moeten sluiten. Dit is echter niet het nadeel wat ik nu bedoel.

(…)

Het is 17:45 als ik het winkelcentrum in het dorp verderop binnenwandel. We hebben een ‘Too Good To Go’ bestelling, waarbij je voedsel dat over is voor een kleine prijs kunt kopen. Op die manier voorkom je voedselverspilling, omdat het anders weggegooid zal worden. Wanneer ik richting de bakkerij loop, kom ik langs een kledingwinkel. In de etalage hangt een jurk. Ik kijk er even naar en merk dat ik een beetje ‘duizelig’ wordt van het drukke patroon erop. Zoiets trek je toch niet aan?

Op de terugweg naar mijn auto loop ik weer langs de winkel. Ik zie de jurk weer hangen en… ik besef dat ik deze jurk morgen in een pakketje mag ontvangen. Faal!