Mini-anekdotes: 10 x Neverdullmoments op Twitter #35


Op Twitter kun je met weinig woorden (tegenwoordig weer wat meer!) een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:

1. Twee vrouwen waren net in de supermarkt aan het voetballen met een ui. #Kerststress? (Laura)

2. Wanneer je alleen een ‘f’ intypt in de zoekbalk en er niet langer ‘Facebook’, maar ‘Funda’ als suggestie komt. #nieuwehobby (Dorinde)

3. “Eeeeeh weet iemand of je een aan elkaar geplakt briefje van tien nog geldig is?” #ongelukje #geldautomaat (Dorinde)

4. Waar is de rol met plakband als je hem nodig hebt? #normaalstruikeljeerover (Dorinde)

5. Alleen daarom al wil je in de binnenstad wonen #vuurwerkvrijezone #haataanvuurwerk (Dorinde)

6. Meisje op straat klaagt over pijn in haar armen. Te veel tassen  #firstworldproblems #shoppen #armding (Dorinde)

7. Mijn vriend is in een andere winkel en ik bel hem op om te vragen waar hij is. “Hoi?” Vragend neemt hij op. “Haha, wat heb je een gekke stem.” Ik ga er vanuit dat een vriend van hem voor de gein opnam. “Waar ben je nu? – bij Rick, jij?” Huhh. “Ik heb het verkeerde nummer he?” (Laura)

8. Een vriendin heeft een glaasje port besteld en neemt een slokje. “Zo, dit is wel lustopwekkend zeg!” Ik kijk haar lachend aan. “Ehh nee, dat bedoel ik niet! Ik bedoel trekmakend. Nee wacht, hoe zeg je dat, als je ergens honger van krijgt!?” (Laura)

9. De hele kast leeghalen, op de vloer uitstallen en dan geen zin meer hebben #opruimen #volhouden (Dorinde)

10. Volgende keer moeten we misschien iéts later de kerstboom neerzetten #hijstaaterwatsneubij #driekoningengaatieniethalen (Dorinde)

Bekijk bericht

Oud en nieuw (ABC-blog)

Aftellen om twaalf uur

Beignets, mmmm.

Champagne

Dansen maar! Foute hits, graag.

Eten met vrienden.

Feestje!

Goede voornemens voor het nieuwe jaar.

Hierna nog een week vakantie, jeeeeej!

Ik hou van Holland op tv.

Jaarafsluiting. Op naar nieuwe, mooie dingen!

Kerstboom, blijf alsjeblieft nog héél even staan!

Lol heben, lachen, lekker smullen.

Mooie glitterjurken en hoge hakken.

Nieuw begin in 2018.

Oliebollen!

Proooooost op het nieuwe jaar!

Quelle belle tradition, la Saint-Sylvestre.

Rund als je met vuurwerk stunt.

Spelletjes spelen.

Top 2000!

Uuuuren later pas naar bed.

Vuurwerkspektakels.

Welk liedje zal dit jaar nou toch winnen… 😉

XPPPANNNGGGG PFFOUHGHHHHH PEIIIIIUUUUWWWW

YMCA… lalalala

Zingend en swingend het nieuwe jaar in.

Bekijk bericht

Het voordeel van thuisbezorgen

“Wat zullen we doen, gaan we het halen of laten we bezorgen?” Om onszelf te troosten dat we het huis niet hebben gekregen, hebben we besloten om lekker sushi te gaan eten. “Laat lekker bezorgen, dan hoeven we het huis niet meer uit. Ik ben over drie kwartier thuis, kun jij het vast bestellen?” Geen enkel probleem. Zodra ik op bestellen heb geklikt, loop ik naar de keuken om vast de tafel te dekken. Mijn oog valt op een doos met kleding die ik nog naar een winkel moet brengen. Het is nu 17.30, de winkel sluit om 18.00. Eerst de sushi even afwachten: komt die op tijd, dan breng ik het nog naar de winkel. Anders komt dat morgen wel.

Om 17.50 wordt er aangebeld. Ha, net op tijd! Ik bedank de bezorger, loop naar de keuken en leg de bestelling snel neer. Ik pak mijn jas, het pakket en spring op mijn fiets. Vlak voordat de winkel dichtgaat kom ik binnen en regel ik de retourbestelling. Op de terugweg fiets ik op mijn gemakje terug, ik weet dat mijn vriend pas over een kwartiertje thuiskomt. Wanneer ik letterlijk langs het restaurantje fiets waar we de sushi hebben besteld, moet ik toch wel lachen om mijn niet zo efficiënte actie. De volgende keer blijf ik óf thuis, of haal ik het zelf wel op ;-).

Bekijk bericht

Het vakantiehuisje

“Uw bestemming bevindt zich aan de linkerkant.” We draaien een landelijk weggetje op en het huis ziet er heel mooi uit. Samen met mijn moeder en mijn zus ga ik een paar dagen weg en de beheerder heeft ons gevraagd om de sleutel van ons vakantiehuisje bij haar op te halen. We stappen uit de auto en we zien dat binnen in het huis twee mensen direct opstaan van de bank. Top, dat is nog eens een goede ontvangst!

Wanneer we richting de voordeur lopen, springen een paar hondjes wild tegen het hek. Ook zien we dat er een paar katten op het erf lopen. Een gezellige beestenboel! Gelukkig houden we daar wel van. De twee mensen zijn inmiddels naar buiten gekomen. “Goedemiddag!” Ze geven ons een hand en stellen zichzelf voor. Ze gaan ons voor en wij volgen ze over het erf. “Mooi hier, zeg!”

Al gauw slaan de mensen een klein zijpad in, waardoor wij ons afvragen of dit wel goed gaat. “Moeten we u volgen? – Ja, kom maar mee hoor!” Na nog een paar passen gezet te hebben, houden de mensen stil. “Zo, we zijn er.” Verbaasd kijken we naar een piepklein huisje, waar zo’n 15 kippen omheen scharrelen. “Eh, meneer? Waar is ons huisje?” – De meneer kijkt ons stomverbaasd aan. “Jullie komen voor de kippen toch?” We schieten in de lach. “Eh nee, wij komen voor het vakantiehuisje, dit is toch nummer 5?” De man begint nu ook te lachen. “O! Ha, nee, dan moet u bij het huis verderop zijn. Op die oprijlaan daar in de verte, ziet u het?”

We zeggen de mensen weer vriendelijk gedag en rijden richting het volgende huis. Ondertussen zien we ook de mensen aankomen die wèl voor de kippen komen. Wanneer we op de volgende oprijlaan rijden, zien we een huisje van een realistischer formaat staan. Gelukkig maar, hahaha.

Bekijk bericht

Eerst kijken, dan pas doen!

Voer uw parkeerkaart in.” We zijn zojuist naar de stad geweest om de laatste kerstcadeautjes te kopen en hebben de auto bij een groot parkeerterrein gezet. “Onleesbare kaart.” Huh. Nog een keer. “Onleesbare kaart.” Misschien moet het kaartje er andersom in. PIEEEEEP. Nee, ook niet. “Probeer jij het eens!” Ook mijn vriend probeert het kaartje in de automaat te proppen. Weer niet. We worden allebei een beetje chagrijnig. Terwijl ik het nóg een keer probeer, begint mijn vriend op alle knopjes te drukken, in de hoop dat er een medewerker aan de lijn komt. Dan valt mijn oog op een andere gleuf. Dé gleuf. Op dit soort momenten ben ik altijd erg blij als er niemand achter me staat, want het moet er niet al te intelligent uit hebben gezien. Kennelijk hadden we ons parkeerkaartje met veel geweld in de pinpas/credit card gleuf proberen te proppen.

Bekijk bericht